Dag 9 van Durban naar Drakensberg

We opende de liftdeur richting het ontbijt, zagen een reusachtige vreetschuur waar het krioelde van de mensen. Na het ontbijt hebben we snel afscheid genomen van Durban. De drukke, luidruchtige en criminele stad is niet helemaal ons ding.

We hadden vandaag een korte rit gepland van slecht drie uur maar toch hebben we de gehele dag weer mooi weten te vullen. Via een aantal tolwegen opzoek naar een grote waterval, werd onze eerste tussenstop de Mandela capture site in Howick. Op 5 augustus 1962 werd Nelson Mandela gearresteerd op deze plaats. Ter nagedachtenis aan deze gebeurtenis is hier een monument gebouwd en een klein eenvoudig museum opgericht. Ze zijn nu druk bezig met de bouw van een groot en modern museum maar ook dat verloopt niet zo snel. Personeel genoeg hier maar met deze temperaturen gaat het toch allemaal net wat langzamer. De expositie vind nu plaats in een kleine schuur, waar je een kijkje kan nemen in het leven van Mandiba (Mandela). Aan de weg stond het monument dat te bereiken was via een padje genaamd "Long walk to freedom".
Het monument bestond uit een aantal metalen pilaren die van een korte afstand het gezicht van Mandiba vormden.

Na dit bezoek hebben we onze weg vervolgd naar de Howick Falls. Deze waterval is de vierde hoogste waterval van Zuid-Afrika met een hoogte van 94 meter. Door de kracht van het water is deze waterval de afgelopen jaren verder ingesleten in de berg, hierdoor is de berg voor een behoorlijk stuk al verdwenen.

Opweg naar de Drakensberg besloten we nog een extra uitstapje in te lassen om zo niet te vroeg bij ons volgend adres aan te komen. Een mooie route door het binnenland (het land van de Zoeloes). Deze route was zo'n 42 km lang met als eindpunt Cathedral Peak een van de toppen van Drakensberg. De route slingerde door de bergen waarbij we steeds door kleine dorpjes kwamen. Overal liepen de kippen, geiten en koeien over de weg dus Robin had het er maar druk mee. De dorpjes worden vaak gevormd door een waterput, een dorpscafé en enkele huisjes die variëren van ronde lemen hutjes met een dak van riet tot kleine stenen huisjes. Overal langs de weg liepen kinderen in hun schooluniform, we hebben zelf enkele schooltjes gezien in het voorbij gaan. Deze weg bleek uiteindelijk doodlopend te zijn en te eindigen bij een resort. Na het inslaan van nog wat extra drinken, moesten we volgens de TomTom nog een uur rijden naar onze lodge in Bergville.
Onderweg richting de bergen zagen we net voor Bergville een bordje van ons resort, we dachten er al bijna te zijn maar het resort bleek nog 40 minuten rijden te zijn. Aangekomen op ons resort bleken we de komende dagen in luxe door te mogen brengen in niemandsland. Een groot zwembad, 2 restaurantjes een winkel en zelf een klein café. Het huisje wat we hebben het wel iets weg van centerparks. We hebben een zitje buiten, een grote kamer met keuken, 2 badkamers en als we het echt niet meer samen volhouden zelfs 3 slaapkamers. Wel is het behoorlijk wennen aan de hitte hier. Toen we aankwamen rond vijf uur was het nog 33 graden, gelukkig staat er wel wat wind. We hebben het pizza restaurant getest, ze werden vers gebakken waar je bij zat deze waren dan ook heerlijk!
Na het uitstippelen van de route voor morgen zijn we heerlijk onder de ventilator gaan slapen.