Dag 11 van Bergville naar Saint Lucia
Blijf op de hoogte en volg Robin en Linda
10 Oktober 2015 | Zuid-Afrika, Saint Lucia Estuary
We vertrokken weer met een warme dag vanuit Bergville, met een lekker windje en 30 graden 's morgens om 10 uur. Aan de temperatuur ligt het zeker niet. Bij het verlaten van Drakensberg nemen we nog even afscheid van de kleine dorpjes met de ronde huisjes. De weg is prima en op wat grote gaten na mogen we niet klagen. Vanuit de bergen komen we langzaam in het woestijngebied, waar de eerste struisvogels weer loslopen. Diverse soorten cactussen in alle soorten en maten vullen het landschap. En dan opeens binnen enkele meters verandert de omgeving compleet en komen we weer in een groene wereld terecht met veel bomen, planten, struiken en velden. Na verloop van tijd gaat het gebied weer over in landbouw met kolen, tarwe en mais. Hoe dichter we bij onze bestemming van vandaag komen wordt verandert de omgeving in bosbouw en suikerrietplantages. Overal worden bossen gekapt en bomen met grote trucks en treinen afgevoerd. De velden waar eens de bomen stonden lijken ongemoeid te worden gelaten en na verloop van tijd zie je er weer kleine boompjes ontstaan. De suikerrietplantages vullen het grootste deel van de omgeving op. De suiker teelt lijkt wel een continu teelt, we vinden pas aangeplanten velden en een bocht later worden er weer velden geoogst. Op het eerste gezicht lijkt het oogsten van het suikerriet nog met de hand te gebeuren. Sommige vrachtwagen hebben de stengels met blad bij zich andere echt alleen de rietstengels. Na het oogsten wordt het suikerriet op grote hopen gelegd waarna het met een eenvoudige takel in de grote vrachtwagen wordt geladen.
Bijna bij onze eindbestemming aangekomen neemt ook de windkracht behoorlijk toe en waaien we ondanks de warme temperatuur van 29 graden zowat uit onze kleren. Het verblijf voor de komende 3 dagen ligt midden in de hoofdstraat van Saint Lucia , maar is er niets minder om. De auto staat zelfs veilig achter slot en grendel. We krijgen een flinke sleutelbos mee inclusief een kastje voor het elektrische hek waarachter we de auto kunnen parkeren. Saint Lucia ligt op een klein soort van eiland waar je maar langs een weg op kunt dus echt verdwalen is haast niet mogelijk zou je zeggen. Op de straat en per complex is beveiliging aanwezig dit keer niet om hongerige criminele Afrikanen op afstand te houden maar nijlpaarden. In dit gebied leven de nijlpaarden, krokodillen en nog veel meer dieren in het wild. Overdag liggen de nijlpaarden rustig in het water te dobberen maar wanneer de avond langzaam begint te vallen komen ze aan wal en gaan hier gezellig rondwandelen opzoek naar eten. Ze wandelen hier volgens de receptioniste zelfs gezellig door de straat en grazen in de tuinen van de bewoners. Ons hotel, Amazulu lodge, is een prachtig complex opgebouwd met ronde houten balken, stenen muren en een rietendak. De kamer ruikt zelfs naar riet en is van alle gemakken voorzien. Hier gaan we het wel redden de komende dagen. Net voor het eten zijn we even terug gereden naar de brug die toegang geeft tot het eiland want bij aankomst zagen we daar een kudde nijlpaarden in het water liggen. Wat een kolossen zijn dat. De planning voor morgen staat nog niet helemaal vast omdat er regen voorspeld wordt. We gaan het zien morgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley