Dag 16 Hazyview naar Hoedspruit

De gebeden van de Afrikanen leken vanochtend dan toch gehoord. We werden wakker en buiten was het gewoon donker en bewolkt. Niet veel later barsten de regen los en uiteindelijk kwam er ook nog wat wind bij. Tijdens ons ontbijt vertelde de bediende ons dat ze dit weer zouden houden tot morgenochtend. Weinig kans op opklaringen en veel regen werden ons voorspeld. De toeristen zouden er minder blij mee zijn maar de Afrikanen konden hun geluk niet op naar een zware droge periode, het is pas voorjaar.

We twijfelde over de plannen voor vandaag maar besloten deze toch door te zetten en met de watervallen route te starten gevolgd door de Panorama route. De watervallen route brengt ons langs zeven mooie watervallen binnen een afstand van 100 km. Bij het binnen rijden van Sabie zagen we de eerste bordjes staan. 3 watervallen vlak bij elkaar.

We besloten eerst de bordjes van de Horse shoe Falls te volgen, na een lange onverharde weg met veel kuilen en gaten kwamen we op een privé terrein uit. Een man vroeg 5 rand per persoon voor de entree. Bij het uitstappen hoorden we de waterval al. Na een klein stukje lopen kwamen we bij de waterval. Prachtig om te zien. De naam Horse shoe Falls is verzonnen omdat er 2 watervallen vlak langs elkaar naar beneden komen, dus als het ware een hoefijzer. Na enkele foto's en een geniet momentje zijn we door gereden naar de volgende. Lone Creek Falls ligt aan het einde van een weg op een kwartiertje van de vorige waterval, ook hier werd 10 rand entree gevraagd. 10 rand is ongeveer 6 eurocent. Na een wandelingetje van 5 minuten over een mooi verhard pad kwamen we bij de waterval, weer schitterend. De volgende waterval, Bridal Veil Falls bereikten we na ongeveer 30 minuten rijden ook weer over een onverharde weg. Onderweg passeerden we een houtzagerij, in dit gebied worden veel bomen gekweekt, snel groeiende bomen voor de hout winning. Daardoor zijn er veel hout fabrieken in dit gebied. Een maal aangekomen en na het betalen van maar 5 rand konden we de tocht naar deze waterval beginnen, deze wandeltocht was iets verder dan de vorige en de paden waren iets moeilijker begaanbaar, na wat klimmen en klauteren bereikten we dan toch de waterval. De volgende waterval was de Mac-Mac Falls, ook hier werd weer entree gevraagd en net zoals bij de anderen was het een stukje lopen voordat we bij de waterval kwamen, deze waterval was vanaf boven te bekijken. Er was een bordes gebouwd van waaruit een schitterend uitzicht op de waterval was.

Inmiddels waren we ook op de Panorama route uitgekomen en naderden we Pelgrim's Rest, een oud goudzoekers dorpje, die inmiddels op de wereld erfgoed lijst staat. De huizen zijn nog in de oude stijl. Het leek of we zo een Western film binnen reden. Na enkele meters stonden een aantal Afrikanen te wuiven dat we bij hen moesten parkeren, maar omdat we al krap in de tijd zaten zijn we maar door gereden. Op de Panorama route deden we God's Window aan. Ook hier werd 10 rand entree gevraagd. Na het beklimmen van de nodige trappen kwamen we bij het uitzichtpunt over de bergen, volgens de oude wijzen zou god de wereld zo gemaakt willen hebben, vandaar de naam God's Window. De Panorama Route werd vervolgd, we kwamen langs de Berlin Falls, dus ook hier maa even gestopt. Omdat de tijd begon te dringen zijn we snel door gereden naar Pezulu's Tree House in Hoedspruit. Het was al half 4 en we moesten nog 2 uur rijden. Onderweg kwamen we verschillende bezienswaardigheden tegen, deze proberen we aan te doen op de voorlaatste dag. Dit gebied is te mooi om even snel doorheen te rijden.

Rond half 6 kwamen we aan op de bestemming, de ingang werd bewaakt door een man in militair outfit, die netjes de ketting los deed toen we verteld hadden waar we moesten zijn. Op de T-splitsing rechts zei hij, na wat kilometers rijden op een asfaltweg hield de verharding op en moesten we verder op gravel, we begonnen te twijfelen of dit wel de juiste weg was. De TomTom had de moed al opgegeven. De weg werd steeds minder begaanbaar, maar in de verte zagen we dan toch de T-splitsing. Een bordje wees ons inderdaad rechtsaf naar Pezulu. Na enkele kilometers moesten we weer een poort in en reden we over een nog minder begaanbaar pad, de bodem van de auto raakte af en toe de grond, tot we weer bij een hek aan kwamen, de bewaker schreef ons in en melde via de portofoon aan de receptie dat we er aan kwamen, we reden nu echt het wild park in. Na enkele kilometers en het volgen van de bordjes kwamen we bij de receptie, een man stond ons buiten al op te wachten.

De drankjes stonden klaar en na het inchecken werd ons de weg naar het huisje gewezen. Dit bleek een boomhut te zijn midden op het park, met uitzicht over een poel waar dieren kunnen komen drinken. We zijn eerst maar even gaan zitten om van het uitzicht te genieten. Een aapje liep ineens over een balk net boven ons, hij schrok net zo hard van ons als wij van hem denk ik. Dit huisje is helemaal van hout, de douche is buiten, samen met een buiten wc en wasbak. Binnen is nog een wc. Er staat 1 tweepersoonsbed en 1 eenpersoonsbed, beide met klamboe. Om half 8 werden we bij het eten verwacht. Na het drinken van een biertje in het boomhut café bij de receptie werden we met tromgeroffel naar het eten geroepen. Voor ieder huisje stond een tafel klaar rond een kampvuur. Het smeulende hout werd op de rand van de kampvuur plaats gelegd, zodat de pannen er tegen aangezet konden worden om warm gehouden te worden. Op iedere tafel stond een olie lamp om het gezellig te maken en de muggen weg te houden. Onze eerste Afrikaanse braai (bbq), het eten was simpel maar heerlijk. Wat een dag, allemaal heel bijzonder om mee te maken.